woensdag 20 september 2006

De Suykenshotdog

Met dit bericht wens ik alle onwetenden de kunst van de Suykenshotdog bij te brengen...

De echte Suykenshotdog is gebaseerd op de Suykenspint, die ons werd overgeleverd door onze leermeester Karel Suykens.

Vaak leidt het eten van hotdogs tot frustratie: Ze zijn zo lekker maar ik krijg er maar twee op! Dit kan leiden tot situaties zoals afgebeeld op de foto hieronder: men opent een blik worsten, kan er slechts enkele opeten en blijft bijgevolg met een immense overschot aan worsten zitten.



Sterf dan, walgelijke worsten!


In zo'n situaties verwenst men die vervloekte worsten dan ook prompt naar het hiernamaals. Sterf dan, walgelijke worsten!

Dit alles behoort tot het verleden eens men de Suykenstechniek succesvol weet toe te passen op het verorberen van de hotdog. Een demonstratie...


Stap 1. Men verwarme gezwind de Frankfurter worstjes in een pot op het fornuis (bij voorkeur een gasvuurtje).


De zogenaamde Frankfurter-pot-au-feu

Stap 2. Men neme één versbakken broodje in de hand.


Stap 3. Men snijde het broodje middendoor met een mes!


Voor een optimaal effect moeten beide helften van het broodje aan één zijde aan elkaar blijven hangen.


Stap 4. Men smere één helft van het broodje langs de binnenkant vol mosterd. Het kruim van het brood dient zo volledig mogelijk bedekt te worden.


Stap 5. Men smere de andere helft van het broodje -met name die zonder mosterd- aan de binnenkant vol ketchup. Ook hier dient het kruim van het brood zo volledig mogelijk bedekt te worden. Merk op dat deze fase op de foto niet geheel correct werd uitgevoerd.


Stap 6. Men neme een -ondertussen goed verwarmd- worstje uit de pot, die nog lichtjes staat te sudderen op het fornuis.


Men plaatse het worstje op één helft van het broodje langs de binnenkant, bij voorkeur bovenop de mosterd. Dit proces wordt herhaald tot de maximale hoeveelheid worstjes die het broodje kan bevatten is bereikt.


Een standaard broodje bereikt zijn optimale vulling bij exact 4 worstjes.


Stap 7. Vervolgens duwe men het broodje tot aan de helft in de mond en men bijte het middendoor.


Stap 8. De zich in de mondholte bevindende helft wordt opgepeuzeld. Goed kauwen is de boodschap. Merk op dat er zich een kleine fout heeft voorgedaan in de uitvoering hieronder: één worstje is niet in de helft afgebeten en steekt bijgevolg een klein beetje uit het broodje.


Stap 9. Vervolgens wordt de resterende helft van het broodje binnengewerkt. Duidelijk is dat na deze stap de hotdog volledig verdwenen dient te zijn.


Stap 10. In een laatste fase kan men zich optioneel tevreden over het buikje wrijven. Controle door een derde is in deze toepassing van de Suykenstechniek helaas niet aan de orde.


Wat is nu de filosofie achter deze techniek? Stel dat je eens hotdogs wil eten en je koopt een standaard pot Frankfurter worstjes. Zo'n pot bevat 8 stuks. Op normale eetwijze zou men na maximaal 3 hotdogs te verorberen -aan een gemiddelde snelheid van 15 happen per hotdog- meer dan voldoende gegeten hebben. Gezien de standaard hotdog slechts 1 worstje bevat zou men dus na 45 happen met een overschot van 5 worstjes blijven zitten.

Door een succesvolle toepassing van de Suykenstechniek kan men met slechts 2 hotdogs alle 8 de worstjes verorberen in slechts 4 happen.

Men heeft bijgevolg dus minder gegeten én men blijft niet met overschotten zitten!

Geen opmerkingen: